روانشناسی کودک چیست؟
بر اساس نظریات روانشناسان برجسته ای مانند زیگموند فروید، کودک از همان دوران نوزادی تحت تأثیر محرک های غریزی و غیرارادی قرار می گیرد. کودک به تدریج سعی می کند آنچه را که در اطراف خود دیده است تقلید کند و ارزش ها و قوانین را از والدین خود بیاموزد. یکی از مهم ترین جنبه هایی که والدین باید با آن آشنا شوند، فرآیند روانشناسی کودک است.
هدف روانشناسی کودک، در اصل، ارزیابی و درمان کودکانی است که مسائل و مشکلات عاطفی و روانی را تجربه می کنند. روانشناسان باید یک برنامه درمانی برای این کودکان تهیه کنند. اساس روانشناسی کودک مبتنی بر نظریه های روانشناختی است، به ویژه در مدیریت و کمک به درمان افسردگی، بیماری های روانی، عوامل استرس زا و فشارهای عاطفی در کودکان.
به عبارت دیگر، زمانی که کودک با چالش برانگیزترین مشکلات روحی و روانی مواجه است، تنها یک روانشناس کودک با تجربه و ماهر می تواند به طور موثر به این مسائل رسیدگی کند. شغل روانشناسی کودک به طور خاص برای کودکان و نوجوانان طراحی شده است و توصیه می شود برای اختلالات روانی مربوط به بزرگسالان با روانشناس کودک مشورت کنید.
چه زمانی باید برای کودک مشاوره گرفت؟
همانطور که در پاراگراف های قبل اشاره شد، کمک گرفتن از روانشناس می تواند در تمام زمینه های تربیت کودک مفید باشد. مراجعه به مشاور کودک در موارد زیر ضروری است:
- زمانی که اختلال یادگیری دارند.
- زمانی که مبتلا به اختلال نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) هستند.
- وقتی اضطراب جدایی از والدین را تجربه می کنند.
- وقتی احساس بی کفایتی می کنند.
- زمانی که کودک طغیان خشم را تجربه می کند.
- زمانی که کودک با همسالان خود ارتباط برقرار نمی کند.
- زمانی که ترس از عوامل و فضاهای مختلف محیطی دارند.
- زمانی که کودک برای مدتی در حالت افسردگی و گوشه گیری بوده است.
- زمانی که کودک دچار اضطراب و نگرانی می شود.
- زمانی که ما مشکوک هستیم که کودک با شرایطی مانند اوتیسم، تاخیر در رشد و غیره مواجه است.